ХРИСТО СИЛЈАНОВ

Живот и дело

Автор на голем број песни и публицистички текстови поврзани со револуционерното минато на Македонците.

 Револуционер, општественик, публицист и поет. Активен учесник во револуционерниот и културниот живот на Балканот од првите години на XX век.

Потекнувал од емигрантско семејство родум од Охрид. Се школувал во Цариград, Солун и Битола. Во Битола се вклучил во македонското револуционерно движење. По завршувањето на образованието бил учител во Прилеп и Лерин. Како член на четата на Марко Лерински учествувал во организирање на канали за пренос на оружје од Грција во Македонија. Се из...

 Револуционер, општественик, публицист и поет. Активен учесник во револуционерниот и културниот живот на Балканот од првите години на XX век.

Потекнувал од емигрантско семејство родум од Охрид. Се школувал во Цариград, Солун и Битола. Во Битола се вклучил во македонското револуционерно движење. По завршувањето на образованието бил учител во Прилеп и Лерин. Како член на четата на Марко Лерински учествувал во организирање на канали за пренос на оружје од Грција во Македонија. Се изјаснил против кревање востание за коешто сметал дека е избрзано, но по избувнувањето на Илинденското востание зел учество во него, при што учествувал во повеќе судири со османлискиот аскер. По завршувањето на востанието, Силјанов емигрирал во Софија. Зел учество во Балканските војни. По нив дефинитивно се населил во Софија и тука се вклучил во политичкиот и културниот живот на македонската емиграција.

Пишувал и учествувал во редактирањето на весниците и списанијата: Илинден, Вести, Ден, Вардар, Македонски преглед, Просвета, Сила, Нови хоризонти, Револуционерен лист, Нови хоризонти итн. Во нив објавил низа публицистички текстови поврзани со македонското прашање и со македонските револуционери. Меѓу другото, автор е на двотомната книга Ослободителните борби на Македонија (1933, 1943), во која дал низа информации поврзани со развојот на македонското ослободително движење. Превел дела на Бранислав Нушиќ, Оскар Вајлд, Анатол Франс, К. Д. Балмонт и др. Истовремено пишувал и објавувал стихови во периодиката. Со Владимир Ковачев заеднички ја објавиле стихозбирката Тагата на робот во 1903 г., а неговите Стихови се објавени во 1905 година. Времето на Првата светска војна го поминал во затвор, каде што ги напишал Неволнишки песни, подоцна објавени во сп. Сила. Дел од неговите трудови се објавени под псевдоними: Ружкин, Иже Глаголов, Спактатор, Rouge и др.

Творештвото на Силјанов е ангажирано, но истовремено и со чести лирски отскокнувања од револуционерната тематика. Дел од неговите песни се посветени на Гоце Делчев: „Брзај, брзај млад војводо“, „Гоце Делчев“, „На загинатите“. Меѓу другите поетски објави се издвојуваат: „Жетва“, „Комитска песна“, „Крај брегот на Охридското Езеро“, „На братот Марко“, „Пред зинатата бездна“, „Прости“, „Акорд“ и др. Особено популарна била неговата песна „Стружка мома“ која била обнародена, како и песната „Брзај, брзај млад војводо“ со посветата „На Г. Делчев“. Песната била испеана во четири строфи со по осум стихови. Во неа Силјанов употребил голем број епитети и метафори, а се чувствува и влијанието на народната поезија.

За разлика од тогашната поетска реч во која бил употребуван мотивот на прикажување на револуционерот како силен борец проткаен со романтичарски занес и постојани повици за отворена борба против поробувачот, поезијата на Силјанов е насочена кон претставување на друг вид херој: просветителски војвода и апостол. (С. К.)