Енциклопедија на македонската книжевност

Живот и дело

Поет и револуционер. Автор е на повеќе песни со патриотска содржина, кои на најубав начин ни ја претставуваат македонската револуционерна поезија од илинденскиот период.

Потекнувал од познатото преродбенско и револуционерно семејство Ковачевци од Штип. Негов чичко е познатиот просветител и учебникар Јосиф Ковачев, а негов брат близнак е револуционерот Владислав Ковачев. Во емиграција Владимир развил широка културна дејност. Одржувал врски со групата околу списанието Лоза.

Неговиот литературен пат започнува уште во средношколските денови. Најпознат е по заедничката збирка со Христо Силјанов, на...

Неговиот литературен пат започнува уште во средношколските денови. Најпознат е по заедничката збирка со Христо Силјанов, насловена како Тагите на робот, објавена во 1903 година. Од овој период потекнуваат дел од песните од ракописната оставина на Ковачев, кои се објавени на стандарден македонски јазик во 1997 г. во препев на Петар Т. Бошковски и Томе Арсовски, а подоцна и од Зоран Тодоровски. Овие песни се испеани со цел создавање на култ кон поробената татковина, создадени на сличен начин како неговите претходници: Марко Цепенков, Трајко Китанчев, Атанас Раздолов и др. Дел од насловите на песните: „Македонија“, „Песна посветена на ‘хероите страдалници’“, „На оружје!“, „Се развива бајрак“, „Повик, до македонските дејци од двете страни на Рила“ и др., се со силен револуционерен набој, со јасна порака дека само со оружје може да се извојува слободата. Ковачев барал целосно обединување под знамето на слободата: „На нозе! Да сме спремни! Под знамето ни свето / Ние треба да се слееме, да станеме еден дух“ („Повик, до македонските дејци од двете страни на Рила“. Во други песни, пак, групирани во посебен циклус „Ропски сонети“, пее со посмирен, понекогаш и плачлив тон за тагите на робот, за страдалните мајки и вдовици чии љубени некаде лежеле мртви или биле затворени во занданите.

За песните на Ковачев, Зоран Тодоровски ќе запише: „Стиховите на Владимир Ковачев се одговор и револт на еден младешки темперамент и револуционерна совест не само за одбрана на својата земја и народ, туку се и еден вид интернационално возвишување и космополитско гледање со широки општочовечки и хумани погледи за национална и социјална правда...“ (1997: 21). Таа негова упатеност во „творештвото ја потврдува низ користењето на врзаниот стих, потоа низ послободната употреба на сонетот како форма за исказ, или поемата како најпогодна слика на епската димензија на македонската егзистенција“ (Тоциновски 1997: 109).

Токму затоа на Ковачев може да се гледа како на трибун, којшто целиот живот му го посветил на својот народ, а на неговото творештво како на уште еден подарок на македонската книжевна ризница. (С. К.)

Опус

Тѫгитѣ на роба. 1903. Соавтор со Христо Силјанов. София; Песни за Македонија. 1997. Избор и предговор Зоран Тодоровски. Скопје: Архив на Македонија, Матица македонска.

Библиографија

Тодоровски, Зоран. 1997. „Творештво посветено на Македонија: Владимир Ковачев (1875 – 1910)“. Културен живот бр. 2, стр. 69-76; Тоциновски, Васил. 1997. „Низ поетскиот ракопис на Владимир Ковачев“. Песни за Македонија. Скопје: Архив на Македонија, Матица македонска, стр. 91-110.

Живот и дело

Опус

Библиографија

Контакт

Поважни линкови

ВЛАДИМИР КОВАЧЕВ

Живот и дело

Опус

Библиографија

Контакт

Поважни линкови