СЛАВКА ДИНКОВА

Живот и дело

Авторка со најмногу публицистички текстови во македонскиот XIX век. Дел од фамилијата Држиловци-Динкови.

Просветен деец, публицист.

Родена е во познатото преродбенско семејство Држиловци-Динкови, кое потекнувало од селото Држилово, Негушко. Динкова се школувала на грчки и француски јазик во Солун. Нејзината мајка Велика и братот Георги силно влијаеле врз нејзината одлука да го отвори првото македонско женско народно училиште во Солун, најверојатно во 1866 г. На часовите се одвивала скромна, но значајна програма, со изучување на &bdqu...

Просветен деец, публицист.

Родена е во познатото преродбенско семејство Држиловци-Динкови, кое потекнувало од селото Држилово, Негушко. Динкова се школувала на грчки и француски јазик во Солун. Нејзината мајка Велика и братот Георги силно влијаеле врз нејзината одлука да го отвори првото македонско женско народно училиште во Солун, најверојатно во 1866 г. На часовите се одвивала скромна, но значајна програма, со изучување на „мајчин јазик“.

Динкова се наметнува како една од најзначајните претставнички на македонското женското творештво во XIX век и како една од првите предводнички во барањата за унапредувања на женските права во Македонија и на Балканот. Воедно, таа е една од најангажираните македонски авторки во печатот од XIX век. Прераната смрт ја спречила дополнително да објави нови дописки, за кои се знаело дека ги имала подготвено.

Сите статии и дописки што се познати досега, Динкова ги објавила во весникот Македонија во текот на 1868 г. Таа испратила две дописки во кои изразувала благодарности до помагачите на учебното дело во Солун, го публикувала „Отчетот“ за нејзината работа во женското училиште, „Од Надзорништвото на солунските бугарски училишта“, како и статиите: „За моралното воспитување на момите“, „Мненија за женското домаќинско воспитување“ и „Првите воспитувачки основи“.

Динкова се противела на ограничените можности за школување на жените. Дозволата да учат само машките деца придонело Динкова да го крене својот глас за правото на образование на жените. На мажите им било дозволено да учат, а на жените не им било, заклучува таа, негодувајќи на ваквите постапки со зборовите: „како жените да се еден друг вид“. Оттука, објавените статии и текстовите што ги пишувала имаат афирмативен карактер за женското образование. Треба да се истакне и дека „Отчетот“, подготвен од Константин Држилович и Славка Динкова, е првиот регистриран извештај за состојбата на женските училишта во Македонија и, воопшто, првиот училиштен извештај објавен во печатот. Оттаму, тој може да се третира и како статија за учебното дело во Солун, што уште повеќе го зголемува неговото историско значење.

Дејноста и творештвото на Славка Динкова оставиле силен впечаток кај нејзините современици. Своевремено таа била единствената македонска учителка која активно се вклучила во преродбенско-просветителските тенденции на новоформираната македонска интелигенција. Активностите што ги презела Динкова ја направиле една од првите (ако не и прва) македонски преведувачки од француски и од грчки јазик, една од првите македонски учителки, прва жена новинар во Македонија и прва позната жена борец за еманципација на жените во Македонија. (С. К.)