НАУМ ЕВРО

Живот и дело

Соавтор на „Македонскиот буквар“.

Публицист, општествен деец. Соавтор бил на Буквар за потребите на македонските училишта.

Се школувал на Богословската школа во Белград, по што бил назначен за практикант во Врањскиот Округ. „Родум Македонец од Струга“, како што самиот се потпишувал, подоцна емигрирал во Софија. Тука станал еден од основачите, член и секретар на Тајниот македонски комитет од 1885 година, формиран како Здружение на македонските студенти во Софија. Во текот на повеќе...

Публицист, општествен деец. Соавтор бил на Буквар за потребите на македонските училишта.

Се школувал на Богословската школа во Белград, по што бил назначен за практикант во Врањскиот Округ. „Родум Македонец од Струга“, како што самиот се потпишувал, подоцна емигрирал во Софија. Тука станал еден од основачите, член и секретар на Тајниот македонски комитет од 1885 година, формиран како Здружение на македонските студенти во Софија. Во текот на повеќе години, меѓу другото, се залагал за обновување на Охридската архиепископија, отфрлање на Егзархијата и воведување на македонски јазик во образованието и администрацијата.

Дејноста на Евро е тесно поврзана со Коста Групче, со кого остварил мошне блиска соработка. Заедно се обиделе да започнат да го издаваат весникот Македонски лист (1887) на македонски дијалект, односно на македонски јазик. Уредник на весникот требало да биде Евро, а издавач Групче. Двајцата напишале и пратиле две писма упатени до големиот везир на Османлиската Империја и до странските конзули во Цариград, во кои се истакнувало дека весникот ќе му јавел на светот дека македонскиот народ е посебен во однос на другите балкански народи, и дека има своја историја, нарави и обичаи.

Евро и Групче во 1888 г. подготвиле и ракопис насловен како Македонски буквар, на македонски јазик, со одредени влијанија од српскиот јазик. Букварот бил наменет за македонските ученици, но српската влада не го одобрила за печат, туку друг изработен од српски автор. Сите обиди на Евро и Групче за издавање гласила на македонски јазик биле неуспешни поради противењата и притисоците од страна на српските, бугарските, грчките и османлиските власти. Треба да се напомене дека нивните обиди да објават весник и буквар за македонските училишта се вбројуваат во едни од најзначајните предмисирковски обиди за македонското народносно и јазично одделување во однос на останатите словенски земји. (С. К.)