Фолклорист, собирач на македонско народно творештво, поет и револуционер.
Се школувал во Серес и Солун, а учителствувал во Лом и во Банско. Развил револуционерна дејност, особено по формирањето на Револуционерниот комитет во Банско во 1897 година. Го организирал пренесувањето на оружјето за Серскиот револуционерен округ и предводел чета во Разлошко во Илинденското востание. Под псевдонимот К. Суодолски, му помогнал на својот брат
Димитар Молеров во уредувањето на литературното списание „Ајдучка ливада“, кое периодично излегувало во текот на 1903 г. во Софија. Во него се објавувале раскази и поеми од животот на македонските револуционери, како и сторијата „По грабнувањето на Мис Стон“ од Димитар Молеров. Во текот на 1904 г. се повлекол од револуционерната дејност и заминал на студии во Швајцарија. Во 1908 г. завршил социологија во Лозана, по што се вратил и учителствувал по повеќе градови во Македонија и Бугарија. Особено значаен историски и литературен документ е неговиот „Ајдучки дневник“, во кој, покрај револуционерните настани, ги опишал и страдањата, несреќата, самотијата, стравовите и надежта на учесниците во борбата за слободна Македонија.
Заедно со брат му собирале народни песни, гатанки, поговорки, приказни и други фолклорни материјали, ги обработувале, класифицирале и ги споредувале. Како студенти публикувале фолклорни и јазични материјали, а особено важни се запишаните песни, приказни, различни свадбени и погребни обичаи раскажани од нивната баба
Парашкева Сирлешчова и мајка им Елена кои биле песнарии и надарени со исклучителен слух. Во 1933 г. Костадин Молеров публикувал материјали за родното село во списанието за наука, литература и општествен живот „Македонски преглед“, кој го издавал Македонскиот научен институт во Софија. Во 1954 г. браќата го издале зборникот „Народописни материјали од Разлошко“, во кој се претставени историјата на Банско, опис на разлошкиот говор и биографии на познати личности од Банско. Автор е и на две песни од стихозбирката на брат му Димитар: насловната „Жална ми бабо, послушај“ и на песната „Ајде, ајде излези, стара ле бабо“. (Ж. И.)